top of page
Αναζήτηση

Ας πούμε και μια αλήθεια

isidorabouziouri

«Είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε δημιουργού να συνθέσει το έργο του όπως κρίνει και να εκφράζεται καλλιτεχνικά με τους συνεργάτες που επιθυμεί. Ωστόσο είναι αναφαίρετο δικαίωμα και η κριτική». Χωρίς αστερίσκους, ολόψυχα δίπλα στις Κατερίνα Βρανά, Κύνθια Βουκουβαλίδου, Χριστίνα Βούλγαρη, Γιώτα Κατσαρίνη, Ήρα Κατσούδα, Αθηνά Κεφαλοπούλου, Μελίνα Κόλλια, Δήμητρα Νικητέα, Ειρήνη Ξυγκάκη.


Η υπέροχη Rachel Brosnahan ενσαρκώνει την έκρηξη της συλλογικής γυναικείας αγανάκτησης. The Marvellous Mrs Maisel.
Η υπέροχη Rachel Brosnahan ενσαρκώνει την έκρηξη της συλλογικής γυναικείας αγανάκτησης. The Marvellous Mrs Maisel.

Περίληψη: Ανακοινώνεται κωμικό βαριετέ από μια απολύτως ανδροκρατούμενη δημιουργική ομάδα και μόνο άντρες καλεσμένους. «Πες το Ψέματα» με 17 άντρες στο σύνολο. Γυναίκες κωμικοί επικρίνουν την ανισότητα χωρίς άλλη πολεμική ή απαίτηση (κάνσελ, ακύρωση, κλπ). Βασικός συντελεστής, αντί έστω να αναγνωρίσει τo subconscious bias (άνθρωποι είμαστε) και το προνόμιο του φύλου του, επιδίδεται σε μισογυνική ρητορική και προκαλεί κύμα αποχωρήσεων συμμετεχόντων. Η παράσταση τελικά ακυρώνεται. Ο δημόσιος διάλογος γίνεται δυστοπικός για τις γυναίκες τη στιγμή που περνάει ένα ελλιπέστατο νομοσχέδιο για την έμφυλη βία.


Ο βουλευτής της Πλεύσης Ελευθερίας Σπύρος Μπιμπίλας, πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών στην κορύφωση του #metoo γράφει:

«Επειδή υπάρχουν τεράστιες διαφωνίες μέσα στον χώρο.μας για όσα,συνέβησαν και τελικά ματαιώθηκε η παρασταση (κι οχι φεστιβαλ)που ετοίμαζαν κάποιοι ηθοποιοί ξεκαθαρίζω την θέση μου αφού έρχονται ερωτήματα από πολλούς φίλους.Για μένα καμμια δικαιολογία δεν υπάρχει για επιβολή απόψεων, αναγκαστική συμπερίληψη, λογοκρισία κλπ. Πλήρης και απόλυτη ελευθερια στην έκφραση των καλλιτεχνών .Δεν πρέπει να φθάσουμε στα άκρα όπου κάποιοι με την στάση τους θα κατεβάζουν παραστάσεις. Συνεργασία λοιπόν και συνεννόηση.»

«Αναγκαστική Συμπερίληψη». Ξαναδιάβασέ το: αναγκαστική συμπερίληψη! Θα σας συμπεριλάβουμε αν έχουμε όρεξη. Εσείς περιμένετε τον κώδικα δεοντολογίας του σωματείου. Εγώ πάντως δεν κρατώ την ανάσα μου. Είναι η ποσόστωση λύση; Μα δε ζητήθηκε ποσόστωση. Το σχηματικό «έστω και μία» που έθεσαν οι διαμαρτυρόμενες προφανώς και δεν προτείνει ποσόστωση, 6% θα ζητούσαν άλλωστε; Το ζήτημα είναι η ορατότητα: να δούμε στη σκηνή ιστορίες γυναικών και όχι ιστορίες για γυναίκες και να δούμε στη σκηνή γυναίκες.


«Αναγκαστική συμπερίληψη» καταγγέλλει μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου και σταυροφόρος του μητού. Την ίδια ώρα ο νεοεκλεγείς πρόεδρος τον ΗΠΑ καταργεί τον DEI (diversity - equality - inclusion), τον νόμο που υποχρεώνει τις ομοσπονδιακές δημόσιες υπηρεσίες να σέβονται την πολυπολιτισμικότητα, την ισότητα και συμπερίληψη και απολύει τους δημοσίους υπαλλήλους που προσλήφθηκαν με βάση την ποσόστωση. Δεν έχει δικαίωμα ο βουλευτής από τη θεσμική του θέση να αγνοεί το πλαίσιο που τοποθετεί τη δήλωσή του.


«Πλήρης και απόλυτη ελευθερία στην έκφραση των καλλιτεχνών.» Οι κυρίες που διαμαρτυρήθηκαν δεν απαίτησαν οποιαδήποτε παρέμβαση στην παράσταση. Δε θα μπορούσαν να είναι πιο ξεκάθαρες σε αυτό. Έχουν δικαίωμα να εκφραστούν, κύριε Μπιμπίλα;


«κάποιοι με την στάση τους θα κατεβάζουν παραστάσεις». Ποιοι; Γιατί δεν τους ονομάζετε; Χάριν συνεργασίας και συνεννόησης; Επιτρέψτε μου να αμφιβάλλω. Η παράσταση ακυρώθηκε επειδή οι δηλώσεις βασικού συντελεστή που υποστήριξε ότι οι γυναίκες κωμικοί δεν ήταν αρκετά άξιες για να επιλεγούν ανάγκασε κύμα συμμετεχόντων να φύγουν. Η τέλεια προβοκάτσια. Παρεμπιπτόντως, η Κατερίνα Βρανά αγάπη μου γλυκειά έχει φτάσει στους τελικούς για τον πιο αστείο άνθρωπο στον κόσμο και έχει κάνει sold out σε διεθνή φεστιβάλ, με διεθνές κοινό. Δες λίγο το προνόμιο του φύλου σου που λύνεις και δένεις με τη μετριότητά σου και σεβάσου ότι μια γυναίκα κάνει τη δεκαπλάσια προσπάθεια για να αποδείξει την αξία της στη δουλειά της.


«Συνεργασία και συνεννόηση» κυρήττει ο σταυροφόρος του μητού απ' τα λήντλ όταν επί προεδρίας του το σωματείο χωρίς απαρτία, χωρίς να ακουστούν οι κατηγορίες και οι απολογίες, και διά βοής διέγραφε διά βίου τους «φαλλοκράτες».


Όλες αυτές τις μέρες οι κωμικοί που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν δέχονται ανήθικες επιθέσεις και να υποστηρίζονται αφηγήματα περί «φεμιναζισμού» με ολέθριες συνέπειες για το πόσο επιτρέπουμε στο γυναικείο κίνημα να εκφράζεται. Η παράσταση δεν κατέβηκε επειδή επισημάνθηκε η ανισότητα. Αυτή ήταν η απόλυτα αναμενόμενη εξέλιξη του #metoo. Τέσσερα χρόνια πριν, ακριβώς οι ίδιες φωνές με δημόσιο βήμα που σήμερα υπερασπίζονται την ανισότητα, διαρρύγνυαν τότε τα ιμάτιά τους ενάντια στη βία κατά των γυναικών. Είναι μεγάλο κρίμα για το κίνημα απο τα κάτω να φάει το τυράκι του «σε πιστεύω αδερφή μου» και να ελπίσει ότι κάτι θα άλλαζε και στη δική μας ζωή. Χυδαία παιχνίδια εξουσίας στην πλάτη των τραυμάτων μας, καταρράκωση και εξοστράκιση αυτών που τότε συνέφερε να απομονωθούν, είτε ένοχοι, είτε αθώοι. Δε χτύπησε κανένα καμπανάκι ότι οι διασημότητες που άνοιξαν υποτίθεται το κουτί της Πανδώρας προσκλήθηκαν στη γιορτή της Δημοκρατίας την ίδια στιγμή που αποσύρθηκε η πρόσκληση στον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο.


Το μητού εκφράστηκε μέσα σε απολύτως συστημικά όρια με όρους αυτοδικίας και του λαϊκού δικαστηρίου.  Παριστάνουμε ότι ακουστήκαμε επειδή επιβλήθηκε η τοξική κουλτούρα του #cancel και αντιμετωπίζουμε τώρα το «φτάνει, αρκετά ακουστήκατε. Τώρα σιωπή.» Η απλή κριτική χαρακτηρίζεται φασισμός.


Εν προκειμένω, είναι ευρέως αποδεκτό ας πούμε ότι ο Μαρκος Σεφερλής, που καλώς ή κακώς είναι κατηγορία μόνος του και δεν έχει ανάγκη τη δικτύωση, εκφράζει ρητορική μίσους και υπεράσπισης των διακρίσεων. Τώρα προφανώς τα πράγματα είναι περισσότερο διαπλεκόμενα. Ακόμα κι αυτοί που αποχωρούν διστάζουν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και αποχωρούν, λένε, για να μη στεναχωρήσουν. Να'ναι καλά ο Δημήτρης Χριστοφορίδης, βασικός συντελεστής, για τη γενναία αυτοκριτική του:

«η αφίσα της παράστασης που περιείχε μόνο άντρες ήταν σαφέστατα λάθος και δώσαμε μια εντύπωση πως η κωμωδία παράγεται και επικοινωνείται κυρίως με ματσίλα και άρβυλα φαντάρου.»

Δεν είναι εύκολο να δεις και να αντιμεωπίσεις την υποσεινήδητη προκατάληψη. Οι γυναίκες βλέπουμε σταδιακά όπως μεγαλώνουμε τα πατριαρχικά στερεότυπα που μας έχουν επιβληθεί και μας παιρνει χρόνο να τα αποτινάξουμε ένα-ένα. Είναι προφανές ότι οι άντρες οφείλουν μεγαλύτερη προσπάθεια. Εν τω μεταξύ όμως, εμείς οι κάτω, ας είμαστε ενωμένοι, ενωμένες και ενωμένα απέναντι στα παιχνίδια εξουσίας και δημοσιότητας και τη λαθροχειρία πάνω στα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν υπάρχει συνεργασία και συνεννόηση όταν τους κανόνες του παιχνιδιού βάζει διαρκώς η ισχυρή πλευρά. Αυτό λέγεται επιβολή, κύριε Μπιμπίλα. Ούτε είναι δίκαιο να περιμένουμε από το θύμα της ανισότητας να αντισταθεί σε αυτήν με «συνεννόηση» και χωρίς διαμαρτυρία.


Αντίσταση κι αλληλεγγύη!

με την αγάπη μου, Ι.





38 Προβολές0 Σχόλια

Πρόσφατες αναρτήσεις

Εμφάνιση όλων

Comments


bottom of page